Storm in Bretagne

Na de lange dag van gisteren willen we vandaag (vrijdag)  graag bijkomen in de mooie oude havenstad Roscoff.

We moeten ook wel, want er is harde wind voorspeld. We liggen naast een authentieke Franse oestervissersboot, zoals hier honderd jaar geleden mee werd gevist. Deze is een replica gebouwd in 1986 waarmee eigenaar Eric in de baai van Roscoff / Morlaix met gasten gaat zeilen (zie www.amzerzo.fr).

's Ochtend begint het flink te waaien, daarna gaat het steeds harder waaien tot er in de haven  een stormachtige wind staat (kracht 8). We meten met onze eigen windmeter een vlaag van 43 knopen (79.6 km/h), ofwel windkracht 9.

In de haven liggen we wel beschut tegen golven, het water rond ons is vlak. Dus alleen door de wind op de mast beweegt de boot, soms tot 15 graden helling.

Sjouke Lute en Edwin gaan het stadje in voor boodschappen en komen langs de mooie oude haven waar we een paar jaar geleden tijdens de vakantie op de bodem van de haven hebben gelopen; dit is een getijde haven die helemaal opgedroogd tijdens eb (de jachthaven waar de Bleu Magenta ligt is veel dieper, daar liggen we mooi aan een drijvende steiger en hebben we genoeg water).

Sjouke Lute herkent de oude haven direct en beleeft een deja vu moment. We lopen over een weg die vernoemd is naar Jeanne d' Arc. Later zoeken we in ons meegebrachte geschiedenis boek op wie dat ook al weer was. Ze was een meisje dat in de honderdjarige oorlog tussen Engeland en Frankrijk de zwaar gedemoraliseerde Franse troepen nieuwe moed insprak en aan het front meevocht om de slag bij Orleans te winnen , daarom heet ze ook wel Maid of Orleans, luister maar eens het lied van OMD 

https://www.youtube.com/watch?v=vmwMhjbThKg

Ook zaterdag is het nog stormachtig.

Sjouke Lute en Laurens Hendrik gaan klauteren op de grote rotsen vlakbij de haven.

Marttje doet de was en probeert de was te drogen bij windkracht 8, daarbij zijn de  regenbuien hinderlijk (wat een paar snelle binnenhaal-acties nodig maakt). 

Vandaag vervangen de mannen het spinnaker val, dat vele meters te kort was. Een nauwkeurig werkje, wat gelukkig volledig slaagt door een hulplijn van 40 meter vast te naaien aan het oude val. Na uittrekken van het oude val met de hulplijn, wordt het nieuwe val vastgenaaid aan de hulplijn en gaat de lijn  retour. Met dit nieuwe val kunnen we de rubberboot gemakkelijk op het voordek hijsen, en ook een gennaker als we er een op de kop tikken (heeft er nog iemand een gennaker van 110 - 140 m2 met slurf  in de aanbieding?).

Marttje en Maaike Grytsje hebben een gezellige vrouwen middag in het stadje. Laurens Hendrik werkt aan zijn typevaardigheid (Typetotaal) en begint aan een studie (het onderwerp hiervan is nog topgeheim). Maaike Grytsje werkt aan haar engels door engelstalige films te bekijken. 

Edwin praat met een franse dame die onze boot gezien heeft en vraagt waar we heengaan. Gaandeweg het verhaal rollen haar ogen bijna uit haar hoofd door een mengeling van ongeloof, enthousiasme en opwinding. Ze heeft zelf veel gezeild in de middelandse zee en kent veel van de plaatsen waar we heen gaan (you will looooove it, zegt ze).

In de haven ligt ook een prachtige 67 voeter - de semi-custom Contest yacht Aegean Pearl dat voor een Turkse eigenaar gebouwd in Nederland en nu door een ingehuurde crew naar Turkije wordt gezeild. Dit schip zagen we eerder al in Cherbourg en ook zij zijn nu verwaaid in Roscoff. Een van deze crew is een Nederlander met wie Edwin een paar keer praat. Hoe krijg je zo'n baan, betaald zeilen op een miljoenenjacht? Je moet je International Yacht Master halen, waarvoor minimaal 2500 zeemijl als skipper nodig schijnt te zijn. Wij halen met deze reis ongeveer 5000 mijl, dus wie weet.

Edwin