We zeilen nu van Killini (Peloponnesos) weer naar Ithaca, een oversteek van ongeveer 35 mijl. De eerste uren is het windstil, en moet de motor aan. Later staat er ongeveer 5 kopen wind en kunnen we zeilen. Een mijl of 10 ten zuiden van Ithaca neemt de wind in twintig minuten toe van 4 naar 25 knopen. We gaan grootzeil en genua reven en lopen 7 knopen vaart. Even later neemt de wind toe tot 30 knopen en draaien we de genua helemaal in.
Onder 60% grootzeil varen we hoog aan de wind flink sneller dan twee jachten die op de motor tegen de wind in buffelen. Ik laat onder deze omstandigheden graag een stukje grootzeil staan omdat dan het schip rustiger ligt, sneller vaart en goed manoeuvreerbaar blijft.
De harde wind blijkt afkomstig uit een U-vormig dal tussen twee bergtoppen op Ithaca. Kennelijk wordt harde wind van de bergtoppen naar beneden gevoerd. Als we voorbij de oostelijk kaap van het U-vormige dal zijn valt de wind grotendeels weer weg, wat bewijst dat het inderdaad een kaap-effect was. Nu reven we het grootzeil verder tot 30% en hebben geen enkel probleem meer om de natuurlijke haven van Vathi op Ithaca aan te lopen.
De kade blijkt barstensvol jachten te liggen, dus gaan we in een hoekje van de baai voor anker, met rondom ons nog ongeveer dertig jachten.
De volgende ochtend is er wel plaats aan de kade en leggen we aan. Vandaag is het 38 graden Celcius, en zodoende zoeken we een airconditioning. We vinden er een met vier wielen van het type Fiat Panda. Voor 45 euro mogen we er een dag in rijden.
En zo rijden we kriskras over Ithaca, van Vathi naar de hoogste berg. Vanaf hier hebben we uitzicht op de grote baai aan de oostkant van Ithaca. Links op de foto is de natuurlijke haven van Vathi.
Vervolgens naar Stavros waar volgens de overlevering koning Odysseus ooit woonde. na de oorlog tegen Troje was Poseidon boos op Odysseus en stuurde hem met storm na storm kriskras over de Middellandse zee.
In Frikes, de haven waar we eerder lagen halen we een heerlijk ijsje en helpen en passant nog een paar Polen hun charter jacht aan te leggen. Van Frikes rijden we naar Kioni, waar de haven ook vol ligt. De meeste schepen liggen niet aan een kade, maar voor anker met twee lange lijnen naar een rots nabij het eiland.
Daarna komen we nog bij een ruïne die de “ancient school of Homerus heet” en krijgen uitzicht over Levkas.
Langs de westkant rijden we hoog boven de zee met prachtig uitzicht naar Kefallonia.
Terug in Vathi rijden we door via haarspeldbochten naar de prachtige baai Ormos Sarakiniko, waar we vorig jaar twee dagen heerlijk ankerden en daarna in plotseling opkomende wind bijna ons anker verspeelden
(zie blog
).
Nu zijn we alleen badgasten in Sarakiniko en verbazen ons over hoe groot deze baai eigenlijk is. Er liggen nu zeven jachten voor anker, terwijl we vorig jaar meenden dat het met één jacht al vol was. Kennelijk leren we bij.
Tot slot gaan we eten bij en Taverna aan de noordkant van de baai van Vathi. De eigenaar, Sebastian had ons vorig jaar goed geholpen toen we in nood waren met defect anker, dus gingen we hem nog een keer bedanken en daarbij lekker eten in zijn restaurant. Vorig jaar waren we de enige gasten, nu zit het vol.
Terug in Vathi zien we de het 55 meter lange superjacht 'Marie' voor anker.
Je kunt dit jacht charteren, zie website:
https://megayachtnews.com/2010/10/superyacht-marie-vitters-shipyard/
En dag later zal er weinig wind zijn en gaan we voor anker een paar mijl buiten Vathi, ten oosten van het smalste deel van Ithaca. Het ligt hier heerlijk rustig met mooi uitzicht op prachtige rotspartijen.
Als de schemering al bijna invalt komen we er achter dat voor de nacht dit toch geen goede plek is. Onze lange achterlijn naar een rots ligt bij nader inzien niet goed, en we halen alles in. Tot overmaat van ramp weigert de ankerlier dienst, zodat Sjouke Lute met ware titanenkracht met de hand dertig meter ketting en het anker naar boven sleurt. En dat alles zonder ogenschijnlijk moe te zijn. Maaike Grytsje is zo enthousiast over deze mega prestatie van Sjouke Lute dat ze 5 augustus de nationale Sjouke Lute dag geworden is, waar hij overvloedig op chocola zal worden getrakteerd.
In de baai van Vathi is het nu nagenoeg leeg (het is een donderdag), terwijl twee dagen geleden de haven barstensvol lag. Waarschijnlijk heeft dit te maken met de vele charterschepen uit de havens rond Levkas, en de wisseling van charters in het weekend. Ithaca is dan midden in de week te bereiken, maar te ver weg rond de wisseldag,
Het maakt het ons makkelijk, we kunnen in het diepe donker nu precies op dezelfde plek aanleggen als een jaar geleden, wat de aanleg toch weer vertrouwd en eenvoudig maakt.
Op zaterdag ochtend is het euvel met de ankerlier snel verholpen en kunnen we weer verder.
Deze keer willen we met een frisse 5 Beaufort uit het noordwesten een oversteek maken naar het kleine Kastos, ongeveer ter grootte van een kwart van Vlieland.
De haven van Kastos is klein en ons anker houdt niet goed in de stenige zandbodem, zodat we verderop in een baai voor anker gaan op een mooie plek. De wind is hier nogal wisselvallig, en we swingen 180 graden op ons anker met soms vlagen uit het westen, en dan weer uit het oosten.
Uiteindelijk verkassen we naar een ankerbaai een halve kilometer westelijker. Hier liggen we prima, al gaan we op de vlagen nog wel alle kanten op. Als de maanloze nacht valt zien we miljoenen sterren, de melkweg en een stuk of vijf vallende sterren!
Als we wakker worden voor anker bij Kastos is het vrijwel windstil. Het is nu nog maar 27 graden, terwijl het de afgelopen dagen veel warmer was. Griekenland wordt momenteel geteisterd door zomerhitte, in het vaste land op sommige plaatsen 45 graden, wat tot een aantal grote natuurbranden heeft geleid. Een aantal landen rondom heeft extra blusvliegtuigen beschikbaar gesteld, en een keer zien we er eentje overvliegen. We zien echter geen rook. De grote brand is ten noordoosten van Athene en aan de zuidkant van de Peloponnesos, beiden ver bij ons vandaan.
We varen van Kastos naar het vasteland, naar de baai van Astakos.
Hier liggen we aan de kade en kan de wasmachine weer draaien. In de avond wordt er een grote muziek installatie opgebouwd en een grote blauwe opblaasbare poort. Het blijkt dat er een hardloopwedstrijd is, een korte voor kinderen en een paar kilometer voor volwassenen. We applaudisseren voor de lopers die over de kade vlak achter ons de finish bereiken.
In de haven ligt ook een mooie Halberg Rassy, met naam Kismet. De eigenaar blijkt een Duitse man uit Keulen die met vrouw en twee kinderen hier rondvaart. Hij heeft het schip in Warns, Friesland gekocht, wat grappig is omdat wij uit Heeg vertrokken zijn en dus vrijwel exact het zelfde vertrek punt hadden, en nu weer naast elkaar liggen. Hun schip is door een ingehuurde bemanning van Nederland naar Griekenland gevaren en heeft nabij Gibraltar een ontmoeting met een kudde van 8 Orka’s gehad. Deze hebben het jacht aangevallen en een stuk uit het roer gebeten. In Tarifa kon deze schade gerepareerd worden. Ook op andere plaatsen rond Spanje zijn afgelopen jaar Orka aanvallen op zeilschepen geweest. Voorlopig is het een raadsel wat de Orka’s motiveert. Eetbaar zijn scheepsroeren zeker niet. Zouden Orka’s de noodklok luiden en op deze drastische manier kenbaar maken dat de zee ziek is, of dat de mens de zee ziek maakt?
De volgende dag komt er een visserschip de haven in met de vangst van de afgelopen nacht. Op de kade staan een aantal klanten klaar. Ook wacht er een kat op de kade en hoopt op een klein visje.
Reactie plaatsen
Reacties