Vreemde vogels

Gepubliceerd op 18 juli 2021 om 07:33

Wat vinden dieren van zeiljachten?

 

Zouden ze het herkennen als een middel om te varen? Zie ze er in dat je er veel plezier aan kunt beleven? Of is het gewoon een deel van hun omgeving, net als bomen, rotsen en de zee?

 

Een mus in Aktio is in ieder geval wel blij met het zeiljacht van de buren. Dit jacht stond hoog en droog op de kant, naast de Bleu Magenta. In de eerste paar dagen kon ik zien dat hier steeds een mus rustig op een touwtje stond, bijna de hele dag.

Pas later begreep ik waarom. Het nest van deze mussen familie zat in de giek. 

 

De schipper van dit jacht had namelijk een touwtje geknoopt vanaf de nok van de giek naar achteren, zodat de giek niet zou gaan zwaaien in harde wind.

 

Vanuit de optiek van de mus was dit touwtje de perfecte landingsplaats. En de holle giek ernaast was de perfecte plek om eieren te leggen. Goed beschermd tegen katten en meeuwen. 

 

 

Op een andere dag zag ik een kleine landschildpad vlak bij de Blue Magenta op de jachtwerf van Aktio. Ik had die dag het dek geschrobd en daarbij was het boen water op de grond gelopen, en had daarbij een grote plas water gevormd. De schildpad maakte goed gebruik van alle objecten die mensen handen hadden achtergelaten op de werf. Overal kon hij achter of onder schuilen. 

Het meest verbaasd was ik van ons roer. Ik had net op een dag alle zeepokken verwijderd die zich tussen ons roer en de onderkant van het schip hadden gevormd. Zeepokken hebben de vorm van een vulkaantje, een kegelvorm, met een hele harde en scherpe bovenkant. Ik heb mijn vingers hier al eens lelijk aan gesneden. Deze pokken moeten daarom goed uit deze spleet, omdat anders de onderkant van de boot beschadigen kan door de bewegingen van het roer.

 

Een dag na het schoonmaken keek ik nog eens naar die spleet tussen roer en schip, en zag tot mijn grote verbazing dat de spleet niet schoon was. Iets bruins zat er tussen, geen zeepokken, maar iets anders. Met een stokje prikte ik het er voorzichtig tussenuit. Een bruin hoopje viel op de grond en bleef liggen.

Dit bleek een slapende vleermuis te zijn. De vleermuis had moeite met wakker worden, zo te zien. Hij ademde wel, en bewoog zijn hoofd, maar de vleugels wilden nog niet. Ongeveer zoals een puber om acht uur ’s ochtends. Maar na een kwartiertje was de vleermuis gevlogen. Wakker geworden en een betere schuilplaats gezocht, naar ik aanneem.

 

Bij het schoonmaken van de bimini viel er iets op het dek. Een object van ongeveer 4 centimeter. Het heeft een honingraat structuur, met de zeshoekige cellen. Gemaakt door bijen? Geen idee, als er al bewoners zijn geweest, waren ze al lang gevlogen.

Vreemde vogels zoeken alleen een schuilplaats, mensen zoeken een vaste stek. Wij steken veel geld in huizen, appartementen met uitzicht. Hoe drukker de stad is, hoe duurder het appartement. Vogels bouwen iets simpels wat werkt. Schildpadden sjouwen hun eigen huisje mee. En vleermuizen hebben helemaal geen huisje nodig.

Misschien zijn wij mensen wel de vreemdste vogels van deze planeet.


Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.