Een klein eiland dat beroemd is om de olijventeelt: Paxoi.
We kwamen zaterdag 10 juli 2021 aan het eind van de middag aan en gooiden het anker uit. De wind was de hele dag zwak geweest en dus waren er nauwelijks golven door de wind, en van deining was al helemaal geen sprake.
Dat is best opmerkelijk, want vanaf Paxoi kun je in een rechte lijn over zee naar Tunesië, Libië, Italië en Albanië. En nergens in dit grote stuk zee werden golven naar Paxoi gestuurd. Het was alsof we op een piepklein meer in Friesland voor anker lagen (zeg maar het Hofmeer).
De enige verstoring kwam van motor boten die langs snelden, en de veerboten die het eiland aan doen. Paxoi is eigenlijk een archipel, met twee wat grotere eilanden, een stuk of 10 piepkleine eilanden en een handvol rotsen.
Wij liggen voor anker vlak bij de havenstad Gaios, ten zuid oosten van het kleine eilandje Ay Nikolaos. Hier was vroeger een fort, maar tegenwoordig is er geen mens. Daarom ligt het hier heerlijk rustig. Na de knetterharde muziek op de kade van Preveza, gisteren, is dit een verademing. Hier horen we alleen de krekels.
Ook is het hier een graad of 5 koeler dan in Preveza, en daarom buitengewoon aangenaam.
Na een heerlijk diner dat Marttje voor ons kookt gaan we nog even zwemmen, om nog verder af te koelen. Het water is zeer aangenaam van temperatuur, maar als je maar lang genoeg zwemt komt de koelte toch in je lichaam en kun je later lekker slapen. Moet je wel eerst douchen, en dat doen we op het achterdek.
Na een heerlijke nacht, willen we verder richting Corfu. Eerst gaan we het stadje Gaios op Paxoi nog eens wat beter bekijken. Hemelsbreed is dat 500 meter verderop, maar om er te komen moeten we eerst om twee eilandjes heen varen om de natuurlijke haven tussen Paxoi en Ay Nikolaus aan de juiste kant in te varen.
Het blijkt sfeervol. Er komen toeristen per snelle veerboot, en overal liggen schepen aan de kade.
Hier een foto reportage van Gaios.
Dan varen we de haven weer uit en gaan per motor een paar mijl verder naar de noordkant van Paxoi, waar nog een grote baai is waar veel schepen voor anker liggen. Dat is Lákka. Het water is hier turkoois, en er staat een koele bries wat het aan dek aangenaam maakt. Na een rondje door de baai, gaan we weer verder.
Deze verkenningstochten doen we uit voorzorg. Mochten we op de terugweg van Corfu ’s avonds laat nog een haven moeten aandoen dan is het fijn als je de situatie al eens een keer gezien hebt.
Weer op zee hijsen we de zeilen. Er staat 2 Beaufort wind uit het zuid oosten, zodat we met halve wind naar Corfu kunnen zeilen, ongeveer 12 mijl verderop.
Sjouke Lute wil graag een haven waar hij ook lans surfen, en Marttje moet een keer de wasmachine aan boord laten draaien zodat we landstroom nodig hebben. Het blijkt dat het stadje Platarias dit alles heeft. Platarias ligt op het Griekse vasteland, net tegenover de zuidkant van Corfu.
Rond 11:50 maken we een bijzonder weerfenomeen mee. De wind die we nu de hele morgen al hebben komt uit het zuidoosten. Dat heeft te maken met koude lucht (en dus wat hogere dichtheid heeft) die door de zwaartekracht vanaf de bergen van het vaste land van Griekenland naar beneden stroomt, en daar op zee een zuid oosten wind geeft.
Maar als de zon overdag volop schijnt en de bergen heet worden, warmt de lucht boven de bergen op en stijgt op als een hete luchtballon. Deze opstijgende lucht heeft een aanzuigende werking voor de lucht op zee, en dat merken wij als een noordwesten wind.
De omschakeling van nachtwind (zwak zuidoost) naar dagwind (matig noordwest) begint vandaag om 11:50 en in een tijdbestek van een kwartiertje is de omslag gemaakt.
Voor onze zeilkoers maakt het weinig uit, we hadden eerst halve wind over bakboord, en nu halve wind over stuurboord.
We zeilen langs de zuidkaap van Corfu.
Er komen hier veel zeiljachten langs, maar de meeste varen op de motor. Er zijn ook veel catamarans, maar we hebben nog geen enkele catamarn gezien die zeilde. Misschien moeten we ze motormarans noemen.
De wind draait verder naar het westen, we varen langs een kaap voor de laatste paar mijl naar Platarias hebben we nog een lekkere bries, en tikken even de 6.3 knopen aan. Dat gaat lekker.
Dit stuk zee is een 3 mijl lange inham met aan het uiteinde het dorp Platarias. We vinden een mooie plek aan de pier, en liggen heerlijk rustig met de zee op 10 meter achter ons achterdek, en het dorp op een paar minuted lopen.
We brengen de rubberboot van het voordek in het water om die uit te proberen. Sjouke Lute en Laurens Hendrik pompen de boot verder op en roeien een stukje in de haven.
Vanavond de finale van het Europees voetbal kampioenschap. Laurens Hendrik wil dit graag meebeleven, dus dat wordt opblijven. Het is bij ons twee uur later dan in London, waar de wedstrijd wordt gehouden.
Laurens Hendrik denkt dat Italië wint met 1-0 van Engeland. Football is coming Rome.
Reactie plaatsen
Reacties