Vandaag is het wasdag - we hebben stroom van de kade in Koiládhia en volle watertanks, de zon schijnt fel, dus de natuurlijke droger doet het vandaag ook uitstekend.
De gezellige praters van gisteren vertrekken vandaag - Rudi om kwart over zeven, Jean Pierre en Catherine samen met hun bezoek aan het einde van de ochtend.
Wat brengt de dag van vandaag?
Boris. Er staat een man op de kade die onze Nederlandse vlag ziet wapperen en mij aanspreekt in het Nederlands. Ik moet even twee keer luisteren - ben het niet meer gewend dat men mij in het Nederlands aanspreekt.
Hij is hier op de kade met een rubberbootje. Hij heet Boris. Zijn schip is de Mallemok en ligt iets verder in de baai voor anker.
We raken aan de praat en het blijkt dat hij een paar uur moet wachten op de leverantie van een gerepareerd zeil. Bovendien heeft hij een zoon van vijftien jaar oud, Mats, die nu op de Mallemok is. We nodigen Boris en Mats uit. Wat later komen ze aan met de rubberboot.
De koffie en versnaperingen smaken lekker terwijl we onze zeilavonturen met elkaar delen. Zij zijn een paar jaar geleden in een half jaar van Nederland naar Griekenland gezeild. Als gezin van Hellevoetsluis (Nederland) naar Malaga (Zuid Spanje). Met een paar opstappers, maar zonder vrouw en kinderen van Malaga via Cagliari (Sardinië) en de Straat van Messina naar Preveza (Griekenland). Sindsdien zeilen ze in vakanties in Griekenland.
We vertellen ons verhaal van Heeg naar hier en blijken op veel plekken geweest te zijn die zij ook bezocht hebben. Veel herkenning over en weer.
De leverantie van het zeil laat langer op zich wachten dan de bedoeling was - en zo hebben we ook nog tijd voor een gezamenlijke lunch. Voor Boris voelt het alsof hij de hele dag in de wachtkamer moet zitten, maar wij zijn al heel relaxed, dus voelt het niet als wachten. De hele reis heb ik geen horloge om, en daarom heb ik veel tijd.
Mats krijgt ondertussen les in het spel Munchkin - een hilarisch spel waar onze kinderen al veel plezier aan hebben beleefd.
Dan is de genua gearriveerd en blijkt deze wat groot voor de rubberboot van de Mallemok, dus laden we hem in de wat grotere Minimagenta en gaan alle mannen aan boord van de Mallemok om de genua gereed te maken.
Met 5 mannen is deze klus snel geklaard en gaan we terug naar de kade.
Boris is erg blij met alle hulp en vraagt wat we ervoor willen hebben - het antwoord is te lezen in de salon van zijn schip: We kunnen niet iedereen helpen, maar iedereen kan wel iemand helpen. Dat motto past ons - we hebben zoveel hulp van anderen gehad de afgelopen weken dat we graag vandaag iemand helpen - in dit geval Boris en Mats.
Omdat het goed klikt bij beide generaties, gaan we gezamenlijk eten - op een plein bij de haven onder de ondergaande zon genieten de kinderen van Gyros en de volwassenen, aan een aparte tafel, van andere Griekse lekkernijen.
Reactie plaatsen
Reacties