Net voor we weg willen - is er een groenteman in het dorp Gerakas. In een grote auto met laadbak liggen allerlei groenten die langs de weg worden verkocht. Marttje koopt er kousenband en een Griekse groente die wat op spinazie lijkt.
De beste man spreekt geen Engels, maar slaagt er toch in om de essentiële informatie over te brengen. Hij vertelt met handen en voeten hoe de “spinazie” te bereiden. Hij gebaart eerst met de handen dat je een pan water neemt. Dan maakt hij een luid gebrom en snel heen en weer bewegende handen - dat duidt op kokend water. Dan wijst hij op zijn horloge en maakt duidelijk dat het twintig minuten moet koken. En dan pakt hij nog een citroen en wijst dat je sap van de citroen naar smaak moet bijvoegen. Goed recept.
Dan verlaten we Gerakas met volle watertanks en een goed gevoel. Het waren twee prachtige dagen hier. Als we een uur op zee zijn komt er wind - en bij windkracht 3 uit richting 150 graden (zuid oost) hijsen we de genaker over bakboord voor een lange slag naar de zuidkant van het eiland Spetsai.
Net buiten Gerakas zien we een klooster op de bergen naast de zee.
Er is nauwelijks deining en Grutte Pier doet zijn werk erg goed. We proberen wat met oploeven en afvallen en de snelheid varieert daarbij tussen 3.2 knopen (op de rechtstreekse koers naar Spetses) en 5.5 knopen (een paar mijl langere route maar wel anderhalf uur sneller). Zo kiezen we de route die ons het snelst naar Spetsai brengt.
We zien al snel een groot schip - het cruise schip Celebrity Infinity - dat nauwelijks lijkt te bewegen. Net als in de Golf bij Githion is dit een schip dat niet voor anker ligt maar zeer langzaam vaart - je zou het drijven kunnen noemen. Kennelijk heeft dit Cruiseschip geen klandizie - waarschijnlijk door de Corona situatie.
Wat later zien we nog een cruise schip / ferry die zich ook laat drijven Een vrachtschip met twee grote hijskranen ligt wel voor anker. De eilanden Idhra, Dhokos en het kleine Trikeri kunnen we goed zien maar laten we in het oosten liggen.
Op driekwart van de route moeten we een keer gijpen - maar dat hadden we nog niet eerder gedaan met een genaker. De omstandigheden zijn ideaal - we varen 4.5 knopen en de wind is 7 knopen, nauwelijks golven, dus we wagen het erop. Gijpen blijkt verrassend eenvoudig - je gooit in een keer de ene schoot helemaal los, zet de autopiloot snel op de nieuwe koers (ruime wind over de nieuwe boeg) en haalt dan de schoot over de nieuwe boeg in. De schoothoek gaat helemaal buitenom de voorstag en daarbij is alle druk uit de genaker - en kun je hem snel inhalen. Het is in een halve minuut gepiept - twee slapenden aan boord zijn niet eens wakker geworden.
Dan moeten we nog vrij blijven van Spetsopoula, een eiland ten zuidoosten van Spetsai, en de rots Ioánnis. Daarna zeilen we de laatste mijl tot een halve mijl voor de haven. Daar willen we in genaker inhalen.
Maar dan blijkt dat we te laat zijn - door de vorm van de eilanden - is hier een Venturi ontstaan - die de wind versneld tot 13 knopen. Daardoor kunnen we de genaker niet zo trimmen dat er geen spanning meer op de schoot staat. Met kunst en vliegwerk en veel kracht lukt het Sjouke Lute en Edwin na een paar minuten om de kous weer over de genaker naar beneden te trekken - dat waren een paar angstige momenten - de kust van Spetsai was nog maar 400 meter van ons af. Tijdens onze manoeuvre moest een vissersboot drastisch voor ons uitwijken om een aanvaring te voorkomen.
De volgende keer zorgen we ervoor dat we meer ruimte hebben en passen we op voor kaap-effecten.
Spetsai is een bijzonder eiland - de haven is zeer populair bij Grieken uit Athene - velen hebben hier een vaste ligplaats. Ook zijn er in deze haven veel zeer goed onderhouden houten zeilschepen - echt iets voor de liefhebbers. Verder zijn er veel zeer grote motorjachten.
Dus we gaan een kijkje nemen in de haven - en als er ruimte is willen we hier overnachten. Zo rustig als het op de zee ten zuiden van Spetsai was, zo druk is het aan de noordkant. Het lijkt wel spitsuur. De haven ligt tjokvol - sommige boten liggen zelfs dubbel geparkeerd. Maar de sfeer is er wel heel leuk.
We varen de haven weer langzaam uit en moeten dan oppassen voor een groot motorjacht wat midden in de invaart met een ankermanoeuvre bezig is, een grote coaster die voor anker ligt, een ondiepte net buiten de haven, een taxiboot-op-volle-snelheid die niet wil uitwijken, een paar snelle motorboten, en een draagvleugel veerboot die ons op 150 meter passeert. Oef! Dit was sightseeing op de hindernisbaan.
Spetses is ook een heel groen eiland - er zijn veel bomen geplant.
Er varen ook snelle rode taxiboten naar het vasteland van Griekenland wat hier vlakbij is. Wie Spetsai wil bekijken kan daarom net zo goed een Ferry of een rode taxiboot nemen.
Reactie plaatsen
Reacties