Robots bestaan al heel lang. Vliegende robots worden ook wel drones genoemd.
U kent ze wel, op mooie dagen zoemen ze boven je hoofd. Ze maken foto's van bovenaf.
Boven de miljoenen jachten bij Monaco zijn ze zelfs hinderlijk - ze schenden de privacy van de miljonairs. Paparazzi foto's uit de lucht. Ontoelaatbaar natuurlijk, en daarom zijn er ook anti-drone-drones te krijgen, die op een of andere manier via een elektronische oorlogsvoering ervoor zorgen dan de paparazzi-drone terug naar zijn basis keert.
Heel wat anders zijn varende drones. Het conceptuele idee is om een autonoom varend klein scheepje te maken dat op de grote zee of de oceaan nuttig werk kan doen, tegen lage kosten. Zonder bemanning en klein van afmetingen, maar wel met grote actieradius. Een varende drone zou 365 dagen per jaar op zee kunnen zijn. Dan heb je een varend station voor observaties voor metingen op zee. Veel mogelijkheden: waterkwaliteit, geluid, golven, weer. Monitoren van zeeleven. Het biedt mogelijkheden voor biologen, meteorologen, oceanografen, watertechnologen. Ook militairen zullen wel gebruik willen maken van 100% detectie van vijandelijke duikboten.
In de baai van Toulon kwamen we het resultaat van de technologie project betreffende een varende drone tegen. We zagen in de verte twee varende drones, die een tijd lang autonoom aan het varen waren, van nabij gevolgd door een moederschip. De rompvorm was die van een proa, een asymmetrische catamaran met aandrijving door zonlicht, windturbine en elektromotoren.
Nadat we dichtbij genoeg kwamen om foto's te maken, had het moederschip (ook een catamaran) de twee drones weer op sleeptouw genomen. We namen foto's van dit samenstel (op de voorgrond de drone, daarachter het moederschip).
De vele logo's op de drones wijzen in de richting van een gesponsord samenwerkingsproject. Na wat zoeken op internet vond ik de site:
http://www.sphyrna-odyssey.com/about/presentation/
Deze varende drone blijkt inderdaad een samenwerkingsverband te zijn met sponsorgeld van Foundation Prince Albert II de Monaco, Explorations de Monaco, l'ACCOBAMS en het Italiaanse Ministerie van Milieu. De lijst van technologie partners is te zien op:
http://www.sphyrna-odyssey.com/partenaires/
Dit is een interessant project, mooi dat Europees samenwerken hierin vorm krijgt.
De kern van het project is om door handige engineering een systeem te maken dat autonoom kan varen, met zelf opgewekte energie, zelfstandig allerlei metingen kan verrichten, en deze via satelliet verbinding naar een station aan het vaste land kan sturen. En dat alles robuust, betrouwbaar en continue inzetbaar.
Een waardige eenentwintigste eeuwse opvolger van de ontdekkingsreizigers van 3 eeuwen geleden.
De keuze voor een proa als rompt vorm intrigeert mij - kennelijk wordt dit als een robuuste en betrouwbare vorm gezien, die in alle weer en wind op een ruwe zee ook moet blijven werken. Deze drone mikt duidelijk op lage snelheden - met een minimaal zonnepaneel en een kleine windmolen kun je maar weinig vermogen opwekken, en moet daarom de snelheid noodgedwongen laag blijven. Maar het project heeft genoeg pionierswerk te doen en is technisch zeer interessant.
Blijft de vraag of je ook een zeilende drone zou kunnen maken - een autonoom zeilend schip met vergelijkbare functionaliteit. Na wat zoeken op internet vindt ik er een van NOAA die al sinds 2015 in ontwikkeling is in de USA:
https://www.youtube.com/watch?v=ugDnC0iidL4
Het bijzondere van dit project is dat het zeil zelf-richtend is. Het principe is te vergelijken met dat van een zelfstuur installatie, waarbij de kleine vleugel achteraan voor de juiste hoek met de wind zorgt. Deze drone gebruikt dus maar een minimum aan energie voor besturing, wat het mogelijk maakt kleine accu te gebruiken en gewicht en kosten lager maakt. Een zelfde type zeil wordt ook op de markt gebracht als hulp-aandrijving van motorschepen.
Nog een zeilende innovatie is een nieuwe zeiltype van Omega Sails.
http://www.omegasails.net/Boating.html
Deze technologie mikt op aandrijven van kleine schepen met een minimale inspanning van de bemanning. De zeilvorm is een variant op kite-surfen, met een zeil dat dichtbij de aan te drijven boot blijft. De boogvorm van het zeil wordt in stand gehouden met luchtdruk, net als bij het zeil van een kite-surfer. De vorm van het achterlijk is speciaal, een kleine boog, die als een Venturi buis werkt.
Al met al geeft dit stof tot nadenken - en hopelijk inspireert dit lezers van deze blog om zelf innovatief aan de slag te gaan. Zeilende drones zijn milieuvriendelijk, duurzaam en nuttig - en daarmee toekomst bestendig.
Wie zelf innovatieve projecten wil uitvoeren zou de TRIZ methode eens moeten proberen: www.troyka-innovation.com
Edwin
Reactie plaatsen
Reacties