Rond Cabo de la Nao - op weg naar Valencia

Boven: Cabo de la Nao.

We zijn op weg van Marina Greenwich. Afgelopen nacht waaide het hard - de stagen floten, de hofjes in de haven klotsen dat het een lieve lust was. De wind was parallel aan de steile berg naast de haven, daar hadden we helaas geen luwte van. Om 0500 werden Marttje en Edwin wakker omdat het toen wel erg heftig aan toe ging - maar gelukkig lagen we nog veilig in de haven.

Volgens windy.com zou het later op de dag rustiger worden, met als knelpunt de ronding van Cabo de la Nao. Hier zouden we de wind vol op de kop krijgen - dus timing is belangrijk. De voorspelling was in de ochtend vlagen tot 30 knopen, na 1400 maar tot 20 knopen. Timing is alles. Terugrekenend moeten we vertrekken om 1030 uit de haven.

Daar staat op dat moment 18 knopen wind (een forse windkracht 4), maar gelukkig pal tegen, zodat wegsturen niet al te moeilijk is. We liggen boord aan boord met 2 zeer grote en hoge motorjachten. Deze haven ligt vol met publiek dat in de warme maanden heen en weer naar Ibiza / Mallorca varen. Veel motorboten, weinig zeiljachten. 

We leggen 2 spruiten om de bolders van de motorboten zodat we de Bleu Magenta 4 meter de wind in kunnen verplaatsen, dit haalt de spanning van de twee ankerlijnen, zodat Sjouke Lute ze los kan maken.

Dan de twee landvasten achter tegelijk los en twee seconden later beide spruiten los en een flinke dot gas van de dieselmotor. En dan hebben we ook nog geluk - even een paar minuten minder wind - precies 9 knopen als we wegvaren. Dat is een makkie. Na twee haakse bochten liggen we weer in de wind vlak bij de uitgang van de haven. Hier blijven we even pas op de plaats maken, tegen de wind in, om landvasten en stootwillen in te halen. Dat kost vandaag iets meer tijd, want er zijn - tot verrassing van Marttje - twee stootwillen bijgekomen. Alle anderen hadden het al gezien, Laurens Hendrik en Edwin hadden die gisteren gekocht in de watersportwinkel in de haven. De eigenaresse blijkt een Franstalige Belgische te zijn die lang in - toen nog - Belgisch Kongo woonde en sinds haar 16e in Spanje.  Zo zie je nog eens wat van de wereld. 

We varen weer, de hemel is strak blauw, en de wind is fris. Prim zeilweer, halve wind, kracht 5, maar we besluiten het op de motor te doen omdat door de vele bergen, dalen en kapen de wind zeer onregelmatig en vlagerig is. Maandag willen we in Valencia zijn, morgen is het weer onstuimig is de verwachting, dus vandaag met de motor zover we kunnen komen, waarschijnlijk Gandia.