Beste mensen die deze blog aanklikken we zijn er achter gekomen dat er een wonder is. Een boot die in het donker licht geeft, maar waar geen mensen aan boord zijn.
Ra-ra hoe kan dat? We denken dat de zonnepanelen het doen en de lampen automatisch aan gaan (er zaten zonnepanelen op en een windmolentje).
Bij het uitvaren van de nauwe zeemond van het eiland Culatra voeren we bij windstilte door een sterke branding - terwijl de rest van de zee helemaal spiegel glad was. Hoe kan dat?
We denken dat dit kwam doordat de getijde stroom heel erg sterk was (tijdens eb moet het water van het waddengebied bin Culatra naar zee stromen). We denken dat er meer dan 3 knopen stroom stond (dus meer dan 6 km/h).
Vanaf onze ankerplaats naar zee is ongeveer een half uur. Het was best lastig varen, omdat het overal ondiep is. Maar dank zij goede navigatie lukt het.
We zijn de haven hoofden ongeveer een uur of 8:25 uit.
En dan natuurlijk beginnen we met koffie. Lekker hoor, met bijna geen wind motoren wij langs de laatste rest van Portugal.
Ongeveer om10:30 zagen we weer dolfijnen, heel veel dolfijnen. Het is nog steeds windstil en de zee is vlag, en daarom mag van de kapitein iedereen, met veiligheidsgordel, naar het voordek. Daar kun je de dolfijnen het beste zien, ze zwemmen met de boot mee, en je kijkt er zo boven op.
Het is eerst een groep van ongeveer 20 en daarna komen er nog veel groepjes bij tot er ongeveer 50 in een gebied van 100 meter om onze boot heen zwemmen. Ze zijn enorm.
Omdat ze zolang meezwemmen, kun je ze goed bekijken. Aan lidtekens op de huid kun je ze zelfs herkennen. Na een minuut of 15 geven we de dolfijnen namen: Roozalie, Willie, Henkie en Pim. We konden de littekens en spuitgat en soms ook wel hun tanden. De kapitein gaat voor op de preekstoel staan om foto’s te maken, en dat heeft hij nog nooit eerder gedaan.
De wind is hier elke dag ongeveer hetzelfde. ’s Morgens windkracht 1 (zwak), in de middag windkracht 3 (matig) en rond 17:00 is het windkracht 5 (vrij krachtig). En dan zakt de wind weer af.
Bij zwakke wind kun je goed bootwerk maken (zo noemt LH zijn huiswerk).
We zijn op weg naar de grens rivier tussen Portugal en Spanje, de Rio Guardiana. Dan zien we op de kaart dat de brug te laag is voor onze boot, en dat is erg jammer, want er schijnen veel boten in niemandsland te wonen - een soort scheepsnomaden op een vaste stek.
Dan maar naar een andere plek, Ayamonte misschien? Of kunnen we naar Cadiz?
De kapitein rekent wat, er komt wind en we kunnen zeilend 5 knopen halen. Prima, dan gaan we in een slag naar Chipiona, en zetten de motor bij tot we 8 knopen lopen. Dan kunnen we de 74 mijl net doen voor zonsondergang, en is de afstand naar Gibraltar nog maar 80 mijl.
Dat lukt!
Dit was de blog van LH u wordt weer bedankt van onze blog lezen.
Laurens Hendrik en Edwin
Reactie plaatsen
Reacties