ZWETEN - ZWEMMEN - SWELL
Na 4 dagen in Gijon te liggen willen we wel weer verder.
Het plan is om naar een Ria te gaan en daar te ankeren. Met zoals altijd een backup dat er een haven dichtbij is.
Edwin heeft in Gijon al de enige voorzorgsmaatregelen genomen om onze accu's weer op te kunnen laden.
Zodat we onze koelkasten en de navigatie kunnen blijven gebruiken.
We vertrekken vroeg en genieten van onze zeiltocht. Marttje al helemaal, want het is vandaag bikini zeilen!
De bimini wordt uitgeklapt en we genieten van de kust met zon onder het zeilen.
Het gaat voorspoedig en na enige tijd arriveren we bij de ingang van de Ria De Ribadeo.
Het ziet er prachtig uit en er zijn volop boten die hetzelfde idee hadden als wij. Edwin en Sjouke Lute laten het anker zakken en Maaike Grytsje staat aan het roer.
Het strand is druk bezocht door bad gasten, toeristen met auto's rijden langs de kust en in de verte zien we de haven die Edwin als backup heeft.
Omdat Marttje nog geen ervaring met ankeren heeft en daarom wat sceptisch is, vragen ze eerst aan haar of haar de deining goed bevalt en of de plek goed bevalt.
Na haar goed keuring, duikt Edwin als eerst in het water vanaf het achterdek.
Al snel volgen de anderen.
Na de frisse duik wordt er eten klaar gemaakt en gaan we lekker eten.
Langzamerhand vertrekken er ook weer wat bootjes naar de haven en er komt een politie boot (Guardia Civil) aan.
Deze zwaait vriendelijk naar ons en brengt een bezoek aan een nabuurse boot, waar ze met veel man aan het poetsen waren.
Heerlijk gegeten en de accu's opgeladen voor de nacht zien we net voor de schemering de laatste zeilboot vertrekken uit de baai is het rustig om ons heen geworden.
Het tij is gekeerd en de wind is gaan liggen.
Laurens Hendrik ligt heerlijk op bed te slapen en de andere vier maken zich ook klaar voor de nacht.
Door de kering van het tij is de boot wat onrustiger gaan liggen.
In de hoop dat het zo wel rustiger gaat worden gaan we allemaal op bed om lekker te slapen.
Nou, van slapen is bij 4 man geen sprake!
De wind staat op de kop van de boot, en een zwakke deining (= swell) komt dwars van de zijkant. Hierdoor gaat de boot nogal slingeren.
We gaan alle kanten op in ons bed. Al onze organen voelen we heen en weer gaan, we hebben onze eigen kermis attractie gevonden.
Als onze boot vol lag met ongeslagen room hadden we na deze nacht heerlijke geklopte slagroom gehad!
We gaan er een paar keer uit om te kijken hoe alles erbij staat en zien niets verdachts.
We besluiten maar ons best te doen om te slapen en bij het opkomen van de zon het anker te lichten en weg te gaan.
Zo gezegd zo gedaan. Maaike Grytsje gaat weer aan het roer en zo varen we weg moe en erg blij.
Laurens Hendrik komt boven dek als we al weer aan het varen zijn. En is verbaasd dat we niet meer ankeren.
Op naar de volgende Ria.
Marttje
Reactie plaatsen
Reacties