Platbodem op de oceaan - Lorient naar Ile de Yeu

Edwin loopt om 0800 uur naar de haven meester om te betalen. Gisteravond was er niemand meer van het personeel, wat wel handig was want dan konden we zelf een ligplaats uitkiezen. We hebben ons jacht tussen de mega catamarans en Multi-miljoen 60+ voeters neergelegd aan een mooi stukje vrije kade.

De havenmeester legt mij uit dat deze kade eigenlijk alleen voor multicoques is (meer-romps-boten), en dan vertel ik hem dat we een trimaran zijn (ter controle kijkt hij op de camera naar ons schip en zegt dat het een monohull is). Dan antwoord ik dat we ook 2 surfplanken aan boord hebben, dus 3 rompen. Daar moet hij erg om lachen.

We starten deze dag van 76 mijl met diesel tanken in de haven. Dan varen we langs Ile de Groux, een eiland dat vor Lorient ligt en, heel handig, de haven van Lorient beschermd tegen storm uit de westelijke richtingen. 

We zetten koers naar  Belle Ille.

Edwin heeft al 20 jaar een poster van de kust van Belle Ile (met huizenhoge golven door een orkaan) aan de muur hangen en kijkt erg uit naar dit eiland. Als we er langs zeilen herkennen we de kust en het kleine kerkje dat bovenop de rotsen staat!

Dan volgt de lange oversteek (ca 40 mijl) naar Ile d'Yeu. Hier kunnen we onze navigatie vaardigheid testen door uitzetten van een goede koers met GPS zonder dat er visuele navigatie objecten mogelijk zijn. Nadat we 40 mijl hebben gevaren met de automatische pilot is de dwarse afstand naar het laatste waypoint slechts 500 meter (fout van 0.6%), goed gedaan! 

Het hoogte punt van deze dolfijnloze dag is dat we een platbodem tegenkomen. Al op 10 mijl afstand was onmiskenbaar het skutje-achtige grootzeil van een platbodem te herkennen. Maar wat doet dat hier, zo ver van Friesland? Als we dichtbij komen denken we een paviljoen tjalk te herkennen, varend met Franse vlag en met de naam Navis. Bij de passage zijn we te ver uit elkaar om te praten, maar foto's kunnen we wel maken. Stef zoekt op internet en vindt dat de Navis ook een tocht door Europa doet, maar dan de andere kant op. Wat een toeval dat onze koersen elkaar kruisen.

De bemanning van de Navis kan van ons meer fraaie foto's van de Navis in volle glorie  krijgen (graag een berichtje op onze blog). 

Klokslag 20:00 varen we de haven van Ile d' Yeu binnen, waar de marina meer dan stampvol ligt, dit schijnt het drukste weekend van de Franse zomervakantie te zijn.. Door enorm veel geluk krijgen we toch een prima lege plek aan eind van pier D, omdat het 20-meter jacht dat hier zou komen te liggen heeft laten weten dat ze niet kwamen. 

De havenmeester blijkt hier een schotse dame die al ruim 20 jaar op Ile d' Yeu woont (l' amour bracht haar hier). Ze heeft nog steeds het schotse accent en bijbehorende charme. Met belangstelling hoort ze over onze reis en de website. Graag zou haar franse man ook zo'n tocht maken, maar zelf wilde ze eerst een huis, dat op dit eiland gebouwd zou worden.

Nu is het tijd om het stadje bij de haven te gaan bekijken, dus einde van deze blog. Zie de foto gallerij "Couleur locale Ile d' Yeu"  voor een fotoverslag van deze wandeling.

Edwin